चेल हरेक साँझ जनकपुरको शिव चोकमा गाडीहरूको जाम बढ्न थाल्छ। हर्नको आवाज चर्को र बाक्लो हुन थाल्छ। भूतनाथ महादेवको मन्दिर छेउबाट मानिसहरूको भीड उत्तरतिर लम्किन थाल्छ। धनुषा सागरबाट पूर्वतिर बिस्तारै चहलपहल बढ्न थाल्छ।

यसरी साँझ परेसँगै जनकपुरका स्थानीय र घुम्न आएका स्वदेशी र विदेशी पाहुनाहरू एकै ठाउँ आइपुग्छन्।

त्यो ठाउँ हो — गंगासागर।

गंगासागरको वरिपरि सिँढीमा बस्ने र उभिने मानिसहरूको भीड लाग्छ। अनि झमक्क साँझ परेपछि सुरू हुन्छ पूजा र आरती। शंख र घन्टको ध्वनी। बिजुली बत्तीको झिलिमिली।

धुपबत्तीको सुगन्धसँगै हुने आरतीको अन्तिमतिर लाउड स्पिकरमा एउटा गीत बज्छ- इएह छी हमर जनकपुर, ई सीता के जनकपुर।

मन्त्र उच्चारणको समयमा हात जोडेर प्रार्थना गर्नेहरू यो गीत बज्दा ताली बजाएर सँगसँगै गुनगुनाउन थाल्छन्। रमेश रन्जन झाको शब्द र सुनिल मल्लिकको संगीत र गायनमा सिर्जित यो मैथिली गीतको शब्द र भाका आरती सकेर बाहिर निस्किँदा पनि मनमा गुन्जिरहन्छ।

“We must work according to active pharmaceutical ingredients (API) in new medicines and invest around Rs40,000 to find an API on a drug label. This will impact the affordability of the medicine,” said Mahesh Prasad Pradhan, president of the Association of Pharmaceutical Producers of Nepal. “It’s time we started thinking about these issues.”

The API is the central ingredient. APIs are produced from raw materials with a specified strength and chemical concentratio