नेपाल र अमेरिकाबीच दुईपक्षीय परामर्श संयन्त्र (बाइल्याटरल कन्सल्टेसन मेकानिजम) स्थापना गर्ने सहमति भएको छ । सो सहमतिसम्बन्धी समझदारीपत्रमा दुई देशबीच सोमबार हस्ताक्षर भएको हो ।

राजमार्गस्थित बेलामा करिब डेढ घण्टा रहँदा २ सय जना यात्रु हिँडेरै आइपुगेका थिए । बेलामा भेटिएका धेरै यात्रुले त्यहाँसम्म आइपुग्न २० घण्टासम्म हिँडेको सुनाइरहेका थिए । उनीहरूका अनुसार सोमबारसम्ममा सयौं यात्रु हिँडेरै बेलासम्म आइपुगेका छन् भने अझै धेरै यात्रु मंगलटार, कालढुंगा र नार्केमा अलपत्र छन् । आइतबार साँझ भकुन्डेसम्म आइपुगेका यात्रुहरूका लागि त्यहाँका जनप्रतिनिधि, स्थानीय र स्वयंसेवकहरूले खाने–बस्ने प्रबन्धका साथै सामान्य औषधोपचारको व्यवस्था गरेका थिए ।

जिल्ला प्रहरी कार्यालय काभ्रेका प्रमुख प्रहरी उपरीक्षक वसुन्धरा खड्काका अनुसार सोमबार मात्रै ३५ सय पैदल यात्रु काभ्रे भन्ज्याङसम्म आइपुगेका थिए । रोशी गाउँपालिकाको मंगलटार, कालढुंगा र नार्केमा फसेका लगभग सबै यात्रुको सोमबार उद्धार भएको उनले जानकारी दिइन् । उनका अनुसार हाल बीपी राजमार्गको रोशी क्षेत्रमा करिब ५ सय वटा गाडी र तिनका चालक भने अलपत्र परेका छन् ।

जिल्ला ट्राफिक प्रहरी प्रमुख विकास तामाङका अनुसार काभ्रेको चौकी डाँडा–नेपालथोक सडक खण्डको २९ किलोमिटर बाटो पूर्ण रूपमा बन्द छ । अहिले धुलिखेलदेखि चौकी डाँडासम्म एकतर्फी यातायात सुचारु गरिएको छ । ‘चौकी डाँडानिर करिब ५० मिटर सडक नै बगाएको छ । त्यसका साथै दर्जनौं स्थानमा बाढीपहिरोले सडक बिग्रिएको, भासिएको छ,’ उनले भने, ‘त्यो स्थानको सडक अहिले तत्काल खोल्न सकिने अवस्था छैन । त्यसैले पनि उद्धारमा कठिनाइ भइरहेको छ ।’

नेपाली सेनाको कालीजंग गणका गणपति प्रमुख सेनानी प्रकाशबहादुर सिंहका अुनसार सोमबार सेनाको हेलिकोप्टरले काभ्रेका रोशी क्षेत्रमा फसेका ४ सय २८ जनाको उद्धार गरेको छ । उनका अनुसार निजी हेलिकोप्टरहरूबाट पनि करिब १ सय जनाको उद्धार गरिएको छ । प्रहरीका अनुसार नेपाली सेनाका साथै निजी हेलिकोप्टरले आइतबार १ सय ५५ घाइतेसहित यात्रु गरेर कुल ३ सय ३७ जनाको उद्धार गरेको थियो ।

चराकै फोटो खिच्ने क्रममा सन् २०१६ मा काठमाडौंको रानीबारीमा धवल अर्जुनलाई देखेको रेकर्ड उनका नाममा छ । सन् १९८५ मा पहिलो र दोस्रो पटक विदेशी नागरिकले देखेको उक्त चरा ३१ वर्षपछि तेस्रो पटक उनले देखेर तस्बिर खिचेका थिए । वनजंगल, पाखापखेरा, देउराली भन्ज्याङ र पाटनका क्षेत्र निकै रोमाञ्चित लाग्ने उनी बताउँछन् । ‘चरा र वन्यजन्तुको तस्बिर खिच्दै हिँड्छु,’ उनले भने, ‘साथीभाइले राम्रो तस्बिर खिच्यौ भन्दा मन त्यसै आनन्द र गदगद हुन्छ ।’ सन् २०१३ देखि फोटो खिच्न थालेका उनी १२ वर्षमा अनुभवी वाइल्डलाइफ फोटोग्राफर बनेका छन् । डाँफे, चिलिमे, मयूर, तिलहरी र स्वर्गचरीका मनमोहक र आकर्षक फोटो खिच्न पाउँदा उनी निकै आनन्दित पनि हुन्छन् ।

सुरुमा आफूले भरिया बनेर काम गरेको उनले बताए । ‘हिमालका बेस क्याम्स आसपास रमाउन जानेका लागि ४०/५० किलोको भारी बोक्दै हिँड्थें,’ उनले भने, ‘सन् १९९४ देखि १९९८ सम्म ५ वर्ष भरियाको काम गरें । त्यसपछि २००२ मा ट्रेकिङ गाइडको लाइसेन्स लिएको हुँ ।’ अहिले उनी मुलुकभरि पहाड र हिमालमा ट्रेकिङ गाइडका रूपमा काम गर्छन् । वाइल्डलाइफ फोटोग्राफी निकै खर्चिलो सोख भएको उनी सुनाउँछन् । ‘त्यही भएर ट्रेकिङ गाइडबाट जीविकोपार्जन गर्दै फोटोग्राफीमा रमाइरहेको छु,’ उनले भने, ‘घरखर्च पनि चलेको छ । सीप र क्षमता तिखारिएर फोटोग्राफी अझ उत्कृष्ट भएजस्तो लाग्छ ।’ उनी ल्यान्डस्क्याप फोटोग्राफीमा पनि उत्तिकै रमाउने गरेका छन् । आफूले सगरमाथा, अन्नपूर्ण, माछापुछ्रे र धवलागिरि लगायत हिमालको ल्याण्डस्क्याप फोटोग्राफी गरेको उनले बताए ।